Pargojasko

Muu nieidâ čuážui uksâkozzâšist já moijái muččâdávt. Mun koijâdim, mondiet sun lâi nuuvt ilolâš.

- Mun oskom et must lii rijjâpeivi puáttee vástuppeeivi.

Muu mielâst tot lâi iimâš. Ij tot kolgâm mihheen rijjâpeeivijd leđe. Mut toos lâi jiärmálâš čielgiittâs:

- Máttáátteijein lii talle pargojasko.

- Jáá, na mondiet? mun koijâdim.

- Tondiet ko sij halijdeh pyereeb päälhi.

Ton maŋa sun luvâttâlâi aainâs-uv vittâ máttáátteijee, kiäh iä ton peeivi liččii pargoost.

Muu nieidâ, kote ain šiäštá ruđâidis, pahudij:

- Kale máttáátteijeid kulâččij pyereeb pälkki.

Mun miäđuštim suu, tiäđust-uv.

- Mut tuáivu mield sij iä finniiččii tom lasepäälhi aaibâs tállân, sun joođhij.

Mun jiem iberdâm.

- Na talle sij maneh jaaskon vel nube-uv tove. Mun finniim talle kyehti rijjâpeeivi.