Tun
colkkâlah aloduvâin kove
čuovjisvielgis marmorkuulást,
Eennâmpáálust,
já kočoh tom stuorrâ immâšin,
Päikkin.
Tastko muu kietâ ij ole siämmáá kuhás
ko tuu kietâ lii motomin olláám,
tun skeŋkkiih jieijâd väldim kove munjin.
Tun kočoh muu printtiđ Maailm tuárvi uccen,
uigâđ tom purssâsân
eidu ton sajan,
kogo olmooš joođeet rákkásijdis kove.
Mun vááldám kijttevâžžân vuástá tuu kove
já uáinám, et munnuu pääihih láá siämmáámuđusiih,
tuše eres ivnijn ivnejum.
Mun keejâm ton širottem rähisvuođâ,
ton maagisii muččâdvuođâ.
Eennâmpállu,
Maailm,
mii puohâi ohtsâš päikki.
Nuuvt tiivrâs,
et tom ij pyevti mongin haadan vyebdiđ.
Mun koijâdâm tust,
rähističij-uv Maailm muu tágárin-uv,
marmorkuulá mattsâžžân,
talle-uv ko mun tom fárustân kurpom.
Tun nonniih,
et Maailm räähist muu
já et tot jotá mielâstis muu fáárust
ain ko mun iberdâm ton háváduvveevuođâ.
Mun rähistâm Maailm
eidu tagarin
magarin tun lah tom munjin skeŋkkim.
Puursân puiheldâm pääihinálásii Pállun.
