17.3.2019

Pargojasko




Muu nieidâ čuážui uksâkozzâšist já moijái muččâdávt. Mun koijâdim, mondiet sun lâi nuuvt ilolâš.
- Mun oskom et must lii rijjâpeivi puáttee vástuppeeivi.
Muu mielâst tot lâi iimâš. Ij tot kolgâm mihheen rijjâpeeivijd leđe. Mut toos lâi jiärmálâš čielgiittâs:
- Máttáátteijein lii talle pargojasko.
- Jáá, na mondiet? mun koijâdim.
- Tondiet ko sij halijdeh pyereeb päälhi.
Ton maŋa sun luvâttâlâi aainâs-uv vittâ máttáátteijee, kiäh iä ton peeivi liččii pargoost.

Muu nieidâ, kote ain šiäštá ruđâidis, pahudij:
- Kale máttáátteijeid kulâččij pyereeb pälkki.
Mun miäđuštim suu, tiäđust-uv.

- Mut tuáivu mield sij iä finniiččii tom lasepäälhi aaibâs tállân, sun joođhij.
Mun jiem iberdâm.
- Na talle sij maneh jaaskon vel nube-uv tove. Mun finniim talle kyehti rijjâpeeivi.